Trick 'r Treat

Φάρσα ή κέρασμα

Σκηνοθεσία: Michael Dougherty

Πρωταγωνιστές: Anna Paquin, Brian Cox, Dylan Barker

Διάρκεια: 82’

Έτος: 2007

Το ζουμί: Αλληλένδετες τρομακτικές ιστορίες που συμβαίνουν σε μια μικρή πόλη ανήμερα του Halloween. Κάθε μία έχει πρωταγωνιστές τα δικά της τέρατα, ανθρώπινα και μη.

Λίγα λόγια για το έργο:  Παρ’ότι το Halloween είναι αμερικάνικη γιορτή, μέσα από τις ταινίες, έχουν γίνει γνωστά τα έθιμά της σε όλους. Κι αν ακόμα δε μας πολυνοιάζει για αυτή τη ξεχωριστή για τους Αμερικανούς μέρα, είναι πάντα μια αφορμή για να δει κάποιος μια ταινία τρόμου. Το "Trick r Treat" βγήκε λίγο απαρατήρητο στην αμερικάνικη και παγκόσμια αγορά αλλά μέσα από τα χρόνια έχει αποκτήσει μια σχετική φήμη και μια cult διάσταση ανάμεσα στους fan του είδους του τρόμου. Και κατά τη γνώμη μου πολύ καλά έχει κάνει.

Jurassic World

Σκηνοθεσία: Colin Trevorrow

Πρωταγωνιστές: Chris Pratt, Bryce Dallas Howard, Nick Robinson

Διάρκεια: 124’

Έτος: 2015

Το ζουμί: Το περιβόητο πάρκο έχει πλέον ανοίξει και λειτουργεί εδώ και μια αρκετά χρόνια. Για να αυξήσουν τα μειωμένα έξοδα, οι υπεύθυνοι του πάρκου κατασκευάζουν ένα νέο, γενετικά τροποποιημένο δεινόσαυρο. Όταν, όμως, αυτός ξεφύγει απ’την αιχμαλωσία του κανείς πάνω στο νησί δεν είναι ασφαλής.

Λίγα λόγια για το έργο:  Επιστροφή μετά από πολύ καιρό! Χωρίς να ξέρω αν θα ξεκινήσω πάλι να γράφω τακτικά (έστω και αραιά), μετά το σοκ του "Jurassic world" δεν άντεχα να μην το σχολιάσω. Θα ξεκαθαρίσω τη θέση μου απ’την αρχή. Η ταινία μου άρεσε αλλά οριακά. Ίσως η όλη αναμονή αλλά και οι καλές σε γενικές γραμμές κριτικές του από πριν είχαν ανεβάσει και τις δικές μου απαιτήσεις υψηλότερα. Κλασικό σφάλμα…

Έκτακτον

Δυστυχώς μετά από απουσία 2 μηνών σχεδόν δεν καταφέρνω να επανέλθω με νέα ανάρτηση. Για την ακρίβεια θα καθυστερήσω τη νέα ανάρτηση, λόγω υποχρεώσεων, για 8 περίπου μήνες ακόμα! Απλά θα ήθελα να ευχηθώ καλή χρονιά σε όλους μας και καλές κινηματογραφικές προβολές!

Breaking Bad

Δημιουργός: Vince Gilligan

Πρωταγωνιστές: Bryan Cranston, Aaron Paul, Anna Gunn

Το ζουμί: Ο Walter White είναι ένας καθηγητής χημείας και ένας ήσυχος οικογενειάρχης. Όταν όμως μαθαίνει ότι έχει καρκίνο των πνευμόνων και όχι πολύ χρόνο για να ζήσει, αποφασίζει να κάνει μια στροφή στη ζωή του. Ξεκινά να φτιάχνει την καλύτερης ποιότητας μεθαμφεταμίνη που υπάρχει στην αγορά για να μπορέσει να αφήσει κάποια χρήματα στην οικογένειά του μετά το θάνατό του. Βοηθός του στην προσπάθεια αυτή θα είναι ο Jesse και μαζί θα αντιμετωπίσουν όποιες δυσκολίες προκύψουν. Και θα είναι πολλές…

Λίγα λόγια για το έργο: Το "Breaking Bad" έφτασε αισίως στο τέλος του. Το AMC έκανε μια από τις πιο επιτυχημένες σειρές της τηλεόρασης. Όλοι έγραψαν κάτι γι αυτή και τώρα είπα να το κάνω κι εγώ. Για την ακρίβεια ήθελα να γράψω κάτι για τη σειρά μετά το δεύτερο επεισόδιο της τελευταίας σεζόν (του 2^ου μισού που παίχτηκε φέτος) αλλά θεώρησα καλύτερο να την αφήσω να τελειώσει για να έχω μια ολοκληρωμένη εικόνα. Και αφού τελείωσε μπορώ με άνεση να πω ότι είναι απλά η καλύτερη σειρά που έχει παιχτεί στην τηλεόραση. Τουλάχιστον από αυτές που έχω δει εγώ μιας και έχω ελλείψεις (“The Wire”, “Sopranos”).

Pacific Rim

Το δαχτυλίδι της φωτιάς

Σκηνοθεσία: Guillermo del Toro

Πρωταγωνιστές: Charlie Hunnam, Rinko Kikuchi, Idris Elba

Διάρκεια: 131’

Έτος: 2013

Το ζουμί: Όταν γιγάντια εξωγήινα τέρατα εισβάλλουν στη γη, η ανθρωπότητα ενώνεται για να τα αντιμετωπίσει κατασκευάζοντας ρομπότ αντίστοιχου μεγέθους. Καθώς ο πόλεμος χάνεται, οι ελπίδες στρέφονται σε έναν πρώην πιλότο και μια άπειρη εκπαιδευόμενη για να καταφέρουν να ξαποστείλουν μια και καλή τους εξωγήινους.

Λίγα λόγια για το έργο: Αυτή ήταν η μία από τις δύο πιο αναμενόμενες ταινίες του 2013 για μένα. Με το που άκουσα «γιγάντιοι εξωγήινοι εναντίον γιγάντιων ρομπότ» είχα ήδη ενθουσιαστεί. Που σήμαινε ότι δεν υπήρχε περίπτωση να μην τη δω στον κινηματογράφο. Και ευτυχώς ανταποκρίθηκε σε ικανοποιητικό βαθμό στις υψηλές μου προσδοκίες. Ήδη από την εξωφρενική υπόθεση φαίνεται ότι η ταινία απευθύνεται κυρίως σε λάτρεις των blockbusters και της δράσης (αλλά και σε fans των παλαιότερων γιαπωνέζικων ταινιών με τέρατα, πχ Godzilla). Ας μη γελιόμαστε. Δεν περίμενα να δω το "Λαβύρινθο του Πάνα"…

Im Juli

Η Ιουλία τον Αύγουστο

Σκηνοθεσία: Fatih Akin

Πρωταγωνιστές: Moritz Bleibtreu, Christiane Paul, Mehmet Kurtulus

Διάρκεια: 99’

Έτος: 2000

Το ζουμί: Ο Daniel είναι ένας ήσυχος δάσκαλος με μάλλον βαρετή ζωή (ή που τη βαριέται ο ίδιος). Γι αυτό όταν γνωρίζει την περαστική Melek θα ξεκινήσει ένα ταξίδι μέχρι την Κωνσταντινούπολη για να τη συναντήσει ξανά. Μαζί του θα βρεθεί κατά τύχη και η Juli που είναι ερωτευμένη μαζί του.

Λίγα λόγια για το έργο: Αρχικά να εκφράσω το θαυμασμό μου για τον ελληνικό τίτλο. Γιατί δεν μπορούσαν να το πουν απλά "Τον Ιούλιο" και είπαν να το κάνουν καλύτερο. Great success! Οι ταινίες του Fatih Akin θα έλεγα ότι χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Αυτές που σε κάνουν να πέσεις στα ναρκωτικά γιατί το πιο αισιόδοξο πράγμα που σου λένε είναι ότι ζωή=πόνος και αυτές που σε κάνουν να θες να βγεις έξω και να τρέξεις στα λιβάδια για να χαρείς τη ζωή. Το "Μαζί ποτέ" μπορείτε να φανταστείτε από τον τίτλο σε ποια κατηγορία ανήκει… Η "Ιουλία" ανήκει στην άλλη.

The apartment

Η γκαρσονιέρα

Σκηνοθεσία: Billy Wilder

Πρωταγωνιστές: Jack Lemon, Shirley MacLaine, Fred MacMurray

Διάρκεια: 125’

Έτος: 1960

Το ζουμί: Ο C.C. Baxter (Jack Lemmon), ή αλλιώς Buddy, είναι ένας από τους χιλιάδες υπαλλήλους μιας ασφαλιστικής εταιρίας. Ο Buddy ξεχωρίζει από τους άλλους υπαλλήλους γιατί αφήνει τα προϊσταμένους του να χρησιμοποιούν το διαμέρισμά του ως τόπο συνάντησης με τις ερωμένες τους. Το πρόβλημα για τον Buddy είναι ότι η κοπέλα με την οποία είναι ερωτευμένος είναι η ερωμένη του αφεντικού του. Και όλα αυτά ενώ έχει ανοίξει μια θέση για προαγωγή.

Λίγα λόγια για το έργο: Η αλήθεια είναι ότι ταινίες γυρισμένες πριν το 1970 βλέπω πολύ αραιά. Οπότε όταν ένας φίλος μου πρότεινε αυτή την ταινία ήταν μια ευκαιρία να παρακολουθήσω ένα ευχάριστο (όπως αποδείχτηκε ) κομμάτι του κλασσικού Hollywood.

"Η γκαρσονιέρα" θα έλεγα κατά βάση ότι είναι μια ρομαντική κωμωδία με χαριτωμένους χαρακτήρες αλλά και αρκετή διάθεση να καυτηριάσει τις διαφυλετικές σχέσεις και το αναξιοκρατικό εργασιακό κατεστημένο.