Scott Pilgrim vs the world

Ο Σκοτ Πίλγκριμ εναντίον των 7 πρώην

Σκηνοθεσία: Edgar Wright

Πρωταγωνιστές: Michael Cera, Mary Elizabeth Winstead, Ellen Wong

Διάρκεια: 112’

Έτος: 2010

Το ζουμί: Ο Scott Pilgrim είναι ένας ήσυχος νεαρός που παίζει σε ένα συγκρότημα με τους φίλους του και βγαίνει με μια μαθήτρια μικρότερή του. Όταν όμως γνωρίσει τη Ramona θα την ερωτευτεί και θα κάνει τα πάντα για να την κατακτήσει. Αλλά για να το κάνει αυτό θα πρέπει πρώτα να εξολοθρεύσει τους εφτά θανάσιμους πρώην της…

Λίγα λόγια για το έργο: Η τελευταία ταινία που ανέβασα ήταν «Το Μίσος» και η αλήθεια είναι ότι μου φάνηκε λίγο βαριά καλοκαιριάτικα και μάλιστα Αύγουστο μήνα. Γι’ αυτό είπα να ελαφρύνω λίγο το κλίμα. Με την παραπάνω ταινία. Όταν την είχα πρωτοδεί ήμουν ενθουσιασμένος και ήθελα να τη βάλω να τη δω δεύτερη φορά συνεχόμενα! Οκ, ίσως να ήταν λίγο too much  η αντίδραση, αλλά νομίζω ο δουλειά που έχει κάνει ο Edgar Wright (για όσους δε γνωρίζουν, σκηνοθέτης του Shaun of the Dead και Hot fuzz) είναι πολύ φρέσκια και γεμάτη κέφι. Το αποτέλεσμα είναι μια μίξη, πολύ επιτυχημένη κατά τη γνώμη μου, εφηβικής ταινίας, ρομάντζου, κωμωδίας, παλιών arcade video games, manga και… Νομίζω αυτά φτάνουν. Λίγο άσχετα μεταξύ τους; Κι όμως ο Wright καταφέρνει να τα ανακατέψει με πολύ επιτυχημένο τρόπο.

Ο Scott Pilgrim (Michael Cera) είναι ένας ντροπαλός 22χρονος (περίπου, δε θυμάμαι κι ακριβώς!) που παίζει με τους φίλους του σε ένα συγκρότημα και έχει σχέση (ή κάτι τέτοιο) με μια μαθήτρια λυκείου, τη Knives (Ellen Wong). Όταν όμως γνωρίζει τη Ramona (Mary Elizabeth Winstead) θα προσπαθήσει να την πλησιάσει με …πονηρό σκοπό. Τότε, όμως, είναι που μαθαίνει ότι για να κάνει κάποιος σχέση με τη Ramona πρέπει να νικήσει τη συμμορία που έχει δημιουργηθεί από τους πρώην της. Και εδώ είναι που η ταινία μπαίνει πραγματικά στο ζουμί. Γιατί κάθε φορά που ο Scott αντιμετωπίζει έναν πρώην συνδυάζεται άφθονο ξύλο (όχι αλά Jean Claude Van Damme) με έναν πολύ καρτουνίστικο τρόπο και με μπόλικη μουσική.

Γενικότερα η ταινία έχει πολύ ευχάριστη διάθεση. Το ξέρω ότι ακούγεται λίγο ειρωνικό αυτό αφού είπα ότι η ταινία έχει κάμποσο ξύλο αλλά όπως είπα δεν είναι το ενοχλητικά βίαιο. Πέρα από αυτό η ταινία διαθέτει αρκετό χιούμορ. Όχι ότι θα ακούσεις την ξεκαρδιστική ατάκα που θα σε κάνει να λυθείς στο γέλιο. Απλά οι καταστάσεις είναι τέτοιες (και κυρίως η σκηνοθεσία τους) που θα σε κρατάνε με ένα μόνιμο χαμόγελο. Επίσης οι χαρακτήρες είναι αρκετά υπερβολικοί, όπως άλλωστε θα ήταν ταιριαστό σε μια όχι και τόσο ρεαλιστική κωμωδία. Ο Michael Cera είναι ιδανικός σε αυτό το ρόλο (που λίγο διαφέρει από αυτό στο Superbad) που μάλλον του βγαίνει πολύ φυσικά, αν και θα αρχίσει να με νευριάζει λίγο αν συνεχίσει να παίζει έτσι.

Βέβαια, να αναφέρω ότι, τουλάχιστον στους μεγαλύτερους σε ηλικία αλλά και σε όσους δεν πολυγουστάρουν τη βιντεοκλιπίστικη/ δεν-ξέρω-αν-βλέπω-videogame-ή-ταινία σκηνοθεσία μάλλον δε θα τους αρέσει πολύ αυτή η ταινία. Μιας και το Scott Pilgrim vs the World είναι ολόκληρο μια μεγάλη αναφορά στα arcade games και τα anime, αν μεγαλώσατε με αυτά μάλλον θα εκπλαγείτε θετικά όταν δείτε την πρωταγωνίστρια να βγάζει ένα τεράστιο σφυρί Donkey Kong απ’ το τσαντάκι της!

Η ταινία, για να τελειώνω, παρακολουθείται πολύ ευχάριστα και είναι αν όχι πρωτότυπη τότε αρκετά ασυνήθιστη (με την πολύ θετική έννοια του όρου). Ένα πληθωρικό οπτικοακουστικό θέαμα. Ναι, και ακουστικό, μιας και έρχεται πακέτο με  τέλεια και άφθονη rock μουσική!

Αγαπημένη ατάκα: -Step up the game, Scott. Break out the L word.
-Lesbian?
-The other L word.
-...Lesbians?