Τετάρτη 15 Αυγούστου 2012

[REC]


Σκηνοθεσία: Jaume Balaguero, Paco Plaza
Πρωταγωνιστές: Manuela Velasco, Ferran Terraza
Διάρκεια: 78’
Έτος: 2007

Το ζουμί: Για τα γυρίσματα μιας τηλεοπτικής εκπομπής, μια νεαρή δημοσιογράφος και ένας κάμερα μαν καταγράφουν για ένα βράδυ τη ζωή και τα περιστατικά μιας πυροσβεστικής ομάδας. Όταν τους ακολουθούν σε ένα φαινομενικά απλό περιστατικό, βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε ένα κτήριο με τους κατοίκους αλλά και με μια απειλή που τους κυριεύει έναν έναν.

Λίγα λόγια για το έργο: Κάποτε είχα πει ότι θα έγραφα για αυτή την ταινία. Άργησα αλλά τα κατάφερα. Η αλήθεια είναι ότι μέχρι πριν κάμποσα χρόνια όταν ψάχναμε ταινία τρόμου, κοιτούσαμε προς Hollywood μεριά. Κάποια στιγμή, όμως, τα δεδομένα άλλαξαν. Το μεγάλα κινηματογραφικά studios ξέμειναν από ιδέες και άρχισαν να βγάζουν μπαρούφες ενώ αναδείχθηκαν δύο άλλες "δυνάμεις", ο ισπανικός και ο ανατολικοασιατικός κινηματογράφος. Ταινίες όπως "Τα μάτια της Τζούλια", "Το ορφανοτροφείο", "A tale of two sisters", "The host", είναι μερικά παραδείγματα που τράβηξαν την προσοχή του κοινού και του χάρισαν μερικές τρομάρες. Το "[REC]" ήρθε με την αναβίωση της μόδας του mockumentary ή των ταινιών βασισμένες σε found footage υλικό (αλήθεια, ξέρει κανείς ποια η διαφορά αυτών των δύο;), ένα είδος που αναδείχθηκε ήδη αρκετά χρόνια πριν με το "The Blair witch project".
Η Angela Vidal (Manuela Velasco) είναι η παρουσιάστρια της εκπομπής "Ενώ εσύ κοιμόσουν" και μαζι με τον Manu (Ferran Terraza) που κρατάει την κάμερα βρίσκονται σε ένα πυροσβεστικό σταθμό για να καταγράψουν τι συμβαίνει τις ώρες που οι πυροσβέστες δεν είναι καβάλα σε ένα όχημα και αν είναι "τυχεροί" να τους ακολουθήσουν και σε ένα περιστατικό. Όταν έρχεται μια κλήση για μια εγκλωβισμένη ηλικιωμένη, οι δυο τους βρίσκονται με τους πυροσβέστες σε μια πολυκατοικία με τους ένοικους ήδη ψιλοανήσυχους. Τα πράγματα εκεί είναι λίγο περίεργα. Η εγκλωβισμένη γριά είναι λίγο …άγρια, ενώ όταν επιτίθεται σε ένα πυροσβέστη φαίνεται κι αυτός να «κολλάει» την ίδια συνήθεια.
Για όσους δεν καταλάβατε, η ταινία έχει χαρακτηριστικά από ταινίες με ζόμπι. Πριν βιαστείτε να την απορρίψετε, όσοι δεν είστε φαν του είδους, να σας πω ότι αν και μοιάζει διαφοροποιείται αρκετά (άλλωστε ούτε ο Danny Boyle θα συμφωνούσε με τον όρο "ζόμπι") ώστε να στέκει σαν μια "απλή" ταινία τρόμου.
Με το πρόσχημα της κάμερας που χρησιμοποιείται για την εκπομπή η ταινία πετυχαίνει εκεί που άλλες χάνουν τη μπάλα. Να βάλουν το θεατή μέσα στην ταινία. Όχι απλά να ταυτιστεί συναισθηματικά με κάποιον από τους χαρακτήρες ή με την κατάσταση. Γίνεται ο ίδιος ο θεατής ένας χαρακτήρας μέσα στην ταινία. Η κάμερα είναι τα μάτια του και γι αυτό ούτε βλέπει, ούτε ξέρει τα πάντα. Είναι κλεισμένος μαζί με τους άλλους ένοικους στην πολυκατοικία μαζί με αυτά τα περίεργα πλάσματα που τους κυνηγάνε.
Γι αυτό το λόγο η ατμόσφαιρα γίνεται ακόμα περισσότερο κλειστοφοβική. Η ένταση αυξάνεται σιγά σιγά μέχρι την σούπερ ουάου κλιμάκωση. Μέχρι τότε, όμως, η ανάσα όλων γίνεται πιο λαχανιασμένη, το κυνηγητό γίνεται συνεχές ενώ τα κλάματα και τα ουρλιαχτά πάνε κι έρχονται. Επίσης, να μη ξεχάσω να αναφέρω, ότι και το αιματάκι δεν το λυπούνται…
Δεν μπορώ να πω πολλά περισσότερα μιας και το σενάριο δε βρίθει πρωτοτυπίας. Αυτό, όμως, δεν εμποδίζει καθόλου το "[REC]" στο να γίνει μία από τις καλύτερες, κατά τη γνώμη μου, ταινίες τρόμου της προηγούμενης δεκαετίας
Σχεδόν αναπόφευκτα η ταινία είχε 2 συνέχειες-μπλιαχ (και ετοιμάζεται και τρίτη) και ένα αμερικάνικο remake με sequel (ντροπή και αίσχος, τα έχουμε ξαναπεί εδώ).
Μια ταινία για γερά νεύρα που θα σας καθηλώσει (ακούγεται αηδιαστικά κλισέ και σα διαφημιστικό σποτ αλλά είναι αλήθεια). Σερβίρεται μόνο σε απόλυτο σκοτάδι για maximum αποτελέσματα.

Αγαπημένη σκηνή: Η σκηνή όπου ο ένας πυροσβέστης πέφτει από τις σκάλες. 

4 σχόλια:

  1. Από τις αγαπημένες μου και τρομακτικότερες ταινίες τρόμου!!! Τολμώ να πω ότι το βρήκα σοκαριστικά τρομακτικό...Η σκηνή στο πατάρι προς το τέλος με έκανε να χοροπηδήσω αδιανόητα πολύ από την τρομάρα μου. Στο Paranormal activity 2 μάλιστα, αν το έχεις δει, είχαν κοπιάρει την συγκεκριμένη σκηνή τόσο που έμοιαζε λες και τη βάλανε αυτούσια.. Εκνευριστικό...
    Δύο χρόνια μετά τη θέαση του Rec, βρέθηκα κάποια στιγμή στον διάδρομο της πολυκατοικίας μου βράδυ με σβηστά φώτα. Ε, μου ήρθε το REC στο μυαλό και πάγωσε το αίμα μου και έσπευσα να ανάψω το φως κατευθυείαν...
    Οι ισπανοί εμφανώς το 'χουν με τις ταινίες τρόμου. Για μένα το Rec και το Ορφανοτροφείο είναι οι κορυφαίες της προηγούμενης δεκαετίας...

    (4/5)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Την πρώτη φορά που την είδα (μόνος μου σε σκοτεινό διαμέρισμα), η σκηνή στο πατάρι παραλίγο να με κρατήσει ξύπνιο τη νύχτα! Τη σκηνή στο PA 2 δε τη θυμάμαι, γιατί έχω διαγράψει την ταινία απ' το μυαλό μου. Χάλι. Χαχα, καταλαβαίνω ακριβώς τι εννοείς με τη φάση στο διάδρομο!
    Το ορφανοτροφείο, για κάποιο λόγο, δε με ενθουσίασε αλλά θα το ξαναδώ γιατί δεν το καλοθυμάμαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ωραιότατο,τρομακτικό και κλειστοφοβικό το βρήκα.Δεν έχω δεί τις συνέχειες μάλλον καλύτερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. WARNING Academy. Μείνε μακριά απ' τις συνέχειες. Το μόνο που θα καταφέρουν είναι να χαλάσουν την εντύπωση που είχες από το πρώτο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή